mgr EMILIA URBAŃSKA
Posiadam umiejętności profesjonalnego organizowania wczesnej pomocy dzieciom zagrożonym nieprawidłowym rozwojem.
Od ponad 8 lat jestem zawodowo związana z dziećmi. Specjalizuję się w NEUROFIZJOLOGICZNEJ i neurorozwojowej terapii niemowląt.
Ukończyłam studia pedagogiczne ze specjalizacji wczesne wspomaganie rozwoju oraz kształcenie integracyjne.
Jestem Certyfikowany Terapeuta Integracji Sensorycznej uzyskany w PSTSI nr 4798, uprawniający do diagnozowania, planowania i prowadzenia terapii Integracji sensorycznej. Ukończyłam również szkolenie Neurosensorycznej Terapii Taktylnej a także wczesną diagnostykę małego dziecka. Posiadam uprawnienia od Polskiego Stowarzyszenia Terapii Behawioralnej do prowadzenia zajęć stosowaną analizą zachowań.
Całościowe podejście do najmłodszej grupy pacjentów pozwala mi na łączenie w swojej pracy nie tylko terapii Integracji Sensorycznej ale również neuropsychologi, neuroanatomii, neurofizjologi oraz fizjoterapii. Od lat Fascynuję się Koncepcją rozwojową Bobath.
Zdobyte kwalifikacje dają mi możliwość podejmowania odpowiednich działań wspomagających rozwój dzieci.
Prowadzę autorskie warsztaty dla rodziców dotyczące rozwoju niemowląt po to by w czasach „chaosu informacyjnego” mogli oni znaleźć przestrzeń dla siebie, Wspierając świadomie swoje dzieci w rozwoju.
M I S J A
Obrałam sobie w głowie misję, która skutecznie wdrażam w życie. Chcę swoim doświadczeniem, wiedzą, obserwacją i wnioskami wynikającymi z codzienności, która bacznie obserwuje pod kątem rozwoju dzieci zainspirować do sięgania po najlepsze metody, które wspierają rozwój dzieci.
Chcę pokazać Ci, że rozwój Twojego dziecka mimo wielokrotnych porażek może być fascynujący. Jednak, aby taki był musi być otoczony prawidłowym wzorcami, musi mieć ku temu odpowiednie warunki. To one są gwarancją dojrzałości układu nerwowego, a w przyszłości dają obraz pewnego siebie i spokojnego dorosłego, który w pełni wykorzystuje swoje możliwości intelektualne.
Jeśli chcesz to zapraszam, razem ze mną daj swojemu dziecku równy start w dorosłość.
W 2017 roku zostałam MAMĄ. Zaczęłam przebywać z innymi rodzicami i dziwiły mnie ich zachowania względem swoich dzieci. To, co dla mnie było oczywiste dla nich było nowością. Dostrzegłam wtedy skąd tak naprawdę biorą się problemy rozwojowe dzieci. I nie chodzi tutaj, że rodzice robią coś źle (BROŃ BOŻE!). Problem jest w tym, że nikt nie uczy rodziców jak ważne są pierwsze 3 lata życia, jak ważne jest to, w jakich warunkach dziecko się rozwija i jaka jest, JAKOŚĆ tego rozwoju. Nikt nie uczy rodziców jak bardzo wrażliwy na wszelkie bodźce jest układ nerwowy dziecka - jak chłodnie wszystkie wzorce - te dobre, ale w szczególności te złe.